Partir c'est mourir un peu
Zo het zit er weer op, onze eerste vakantie met zijn drietjes. We hebben erg genoten en eigenlijk voor de eerste keer na zo lang uit Nederland weg te zijn hebben wij allebei het gevoel hier nog wel 3 weken te kunnen blijven. Thuis wacht de kou en de arbeid....ach daar weten jullie alles van
Gisteren zijn wij op gitaarjacht geweest en zijn uiteindelijk op advies van de conciërge van het Hilton Hotel, die een uur op internet heeft zitten speuren en heeft zitten bellen naar de beste gitaarspeciaalzaken, naar Sam Ash gegaan (een grotere muziekwinkel). Overigens is de service in het Hilton hotel echt 'over the top' , bij vertrek richting de gitaarshop werd de auto voorgereden door de valetmedewerker, die vervolgens het volgende gesprek met mij voert:
VM: Goodmorning Mister Meijers, how are you today?
RM: Good, thank you. How are you?
VM: I am fantastic, thank you for asking Mister Meijers. Do you need any directions for your trip today Mister Meijers?
RM: No I am fine, thank you.
Ondertussen heeft hij de kofferbak opengedaan, de wandelwagen ingeklapt en er in gestopt, de portier voor Lieke geopend en is teruggelopen naar mijn kant waar hij net op tijd is om voor mij het portier te openen. En terwijl ik instap start het volgende gesprek;
VM: Mister Meijers please allow me to hand you your seatbelt.
RM: ?!?
VM: Here is your seatbelt Mister Meijers
RM: ?!?!??!?
RM: Thank you valet person
Die kerel wacht dus gewoon tot ik zit en doet dan voor mij mijn gordel om!! Een tweede kerel deed bij Lieke hetzelfde... je voelt je gewoon lichtelijk belachelijk. We gaan zo uitchecken en ik ben nu al benieuwd wat zij aan fooi verwachten ;-)
Enniewee, de gitaar. We hebben, om het kort te houden, van 11.00 tot 14.30 verschillende modellen getest waarbij er eentje echt uitsprong:
Het is een originele Gibson ES-335TD uit 1970-1972. Ik heb nog lekker wat van de prijs kunnen lullen. Zo worden ze niet meer gemaakt. Natuurlijk heeft hij gebruikssporen maar hij speelt als een tierelier en klinkt als de spreekwoordelijke viool. Niet te vergeten: het is een echte vintage gitaar met voor 99% originele onderdelen. Een goede investering dus!
Na besluit tot koop komt het afrekenen. Onze vriendelijke gekken de Amerikanen hebben echter de regel dat als je een credit card gebruikt op een cruise schip, deze dan 7 dagen te blokkeren ivm zekerheid van betaling. En aangezien ze hier in dit land de Credit Crunch hebben uitgevonden en ze alles 'Bigger' doen, hebben ze besloten debitcard betalingen maar zo een beetje af te schaffen. Sta je daar na 5 uur spelen met de gitaar in je hand en je pinpas in de ander en mag je dus gewoon niet betalen!
Affijn, wij dus naar een ATM om daar te pinnen. Krijgen we er 800 dollar uit....niet genoeg. Blijkt dus dat wij nog 2 andere ATM's moeten vinden van andere banken om daar de rest in delen te pinnen. Na 1,5 uur lang van winkelplaza naar winkelplaza te hebben gereden konden we dan eindelijk met een enorme stapel cash (verkregen van een drive-in ATM, lol) de gitaar gaan halen!
En zo staat het teken van deze laatste dagen op verschillende fronten op afscheid doet pijn.
Goodbye Florida,
Goodbye contactlens die ik zojuist door de gootsteen heb gespoeld (SHIT)
Goodbye Sunshine
Goodbye Fender Telecaster, je wordt ingeruild voor een Gibson ES335
Goodbye Martin Jol
Goodbye Valet Parking Person, woonde je maar in Amsterdam
Fort Lauderdale!
It's beginning to look a lot like Christmas, everywhere you look:
Gisteren hebben we met zeebenen ons eerste dagje Fort Lauderdale gehad. We reden er eens een keer in één rechte lijn naar toe en niet in een achtje (Jor en Mo weten wat we bedoelen)! Fantastisch hotel (het Hilton) super service, royale kamer met slaapkamer en een heel riant balkon, waar we gisteren na het zwemmen lekker hebben liggen zonnen terwijl Levi lag te pitten. 's Avonds zijn we langs de boulevard gaan wandelen en hebben we lekker buiten gegeten. Het is nu nog heerlijk weer, overdag een graden of 25 en 's avonds denk ik zo'n 18 graden, maar het zou gaan afkoelen, dus nog even van genieten. Je krijgt hier alleen een beetje kleine margarita's (ahum
) en Levi wilde ook proeven, zie hier het resultaat:
Vandaag is waarschijnlijk de mooiste dag dus we genieten nog even van het weer. De andere dagen beetje shoppen, lunchen, wandelen, etc. Heerlijkheid!!
IJSLAND?!?!
Jullie dachten net als wij dat we in de Carribean varen toch? Wil ik net mijn telefoon gebruiken, heb ik een sms van mijn provider: welkom in IJsland: HUH?! Een blik naar buiten misschien? Water, water en nog eens water… O ja, we hebben GPS tv, ff kijken. Gelukkig, we varen in de Caribische Oceaan langs de westpunt van Cuba. Eigenlijk zouden we nu land moeten zien…hmmm… We moeten er maar op vertrouwen… We gaan volle vaart vooruit, want morgen om 7 uur in de ochtend moeten we weer terug in Miami zijn. De zee is best wild, dus we lijken de hele dag dronken. Elke avond is dat weer hilarisch. Dan sta je op van het diner en gelijk vraag je je af: heb ik nu zoveel gedronken of is die boot weer bezig?! Gisteren was de tweede formal night en hebben we lekker gegeten in het restaurant. Levi viel weer als een mak lammetje in zijn buggy in slaap. Hij was moe van het dagje Honduras, een land wat ons blij verrast heeft. Wij vonden deze bestemming het meest authentiek van allemaal. Ook hier had je toeristenshops, maar je kon hier gemakkelijk het eiland bekijken (genaamd Roatan) en weggaan van alle toeristen. Wij zijn naar de mooiste kust gegaan, aan de westkant, waar we op heerlijke ligbedden hebben gelegen. Lekker in de zee zwemmen, langs het strand wandelen en tukjes doen. Tussendoor cocktails drinken en hapjes eten, o joy! In januari wordt het back to basic: sporten en lijnen! Het eiland Roatan is redelijk bergachtig en ziet er heel mooi uit, woest en vol palmbomen. Witte stranden en hele vriendelijke mensen. Wij waren verkocht en hopen nog een keer meer van dit land te mogen zien. Hier een plaatje met ons drietjes met het schip in de verte:
rest ons een lekker zee dagje. Vanavond hebben we gereserveerd in een ander specialiteitenrestaurant en dan beginnen we alweer aan het laatste deel van de vakantie, wanneer we naar Fort Lauderdale gaan. Het gaat zo snel en normaal hebben we dan ook best weer zin om naar huis te gaan, maar dit keer zeggen we allebei: konden we nog maar een maand of twee blijven. Het weer is heerlijk, Levi slaapt hier door, het is hier heeeeeeeeel fijn!!! O ja, nog een heel grappig plaatje, ik was in de badkamer, Levi lag op bed en toen ik terug kwam, trof ik hem zo aan:
Mexico, mexiiiiiiiiiiiiiiiiicoooooooooo.....
Het land van al mijn dromen... Met je gitaarmuziek, breng je weer romantiek voor jou en mij... Mexico! Ja, we hebben toch echt ons hart verloren aan dit land en het was vandaag (na even zoeken) echt weer thuiskomen. We zijn nu op Cozumel en als je in zo'n cruiseboten haven aankomt, moet je eerst goed je best doen om door alle souvenirwinkels en andere kitsch heen te komen, maar wij zijn daarin geslaagd. De hoofdstad San Miguel vonden we erg toeristisch en helaas is dit hele eilandje dat wel door de cruiseschepen die hier aanmeren, maar wij hebben ons toch prima vermaakt. We hebben de taxi naar Nationaal Park Chankanaab genomen, waar we de rest van de dag genoten hebben. Er was een zeeleeuwen show, we hebben in het zwembad liggen dobberen en heerlijk gegeten (een bord vol guacamole jummie). Daarna hebben we lekker op het strand liggen tukken. Zie hier het resultaat:
Gisteren waren we op de Cayman Eilanden. Deze plek is vooral aantrekkelijk vanwege de tax-free status en de goedkope diamanten, dus ja, daar moesten dan ook diamanten oorbelletjes gekocht worden. Lieke is heeeeeeeel blij! (en Ruben vindt ze ook mooi). Levi is op de Cayman Eilanden voor het eerst in de zee geweest en als echte zwembikkel gaf hij nauwelijks een kik van het koude water en ging hij lekker liggen dobberen. Daarna lekker spelen met papa:
O ja, we hebben natuurlijk ook onze eerste formal night gehad en goed doorstaan! Iedereen zag er mooi uit en we hebben zalig gegeten. Levi trok veel aandacht met zijn pakje en de volgende dag liepen we over de boot en hoorden we steeds: ‘look, there's Levi!'. Hier een plaatje van ons samen:
Levi slaapt in dit Caribische weer erg goed en hij heeft al twee nachten helemaal doorgeslapen! We zijn vannacht weer een uur terug in de tijd gegaan, maar hij sliep lekker lang, dus hij ging om half 9 Mexicaanse tijd naar bed en werd pas om 8 uur weer wakker. We komen deze vakantie op alle fronten écht bij en vakantie met z'n drietjes is echt superleuk!
The love boat....
The Love boat.....
O wauw, wat een ervaringen! Gisteren naar het vliegveld gereden waar de shuttle van Alamo klaarstond. Wij waren helemaal voorbereid op een lange rij, want ‘hee' er gaan 3000 mensen aan boord van zo'n schip! Eenmaal aangekomen bleek het tegenovergestelde waar: we konden echt overal zo doorlopen, iedereen was enorm behulpzaam en vriendelijk, zelfs de douanemensen!! In de rij voor de kamers stonden we gelijk vooraan en toen we daar 30 seconden stonden, kwam er al iemand naar ons toe om te zeggen dat ze het heel vervelend vond dat we moesten wachten en dat ze ons z.s.m. zouden helpen! Hoezo service? Eenmaal aan boord werden we blij verrast. Ik was nog altijd bang voor de Bahama-boot experience (Annette weet waarover ik het heb), maar het is echt super chique en een en al luxe hier! Enkele voorbeelden: gratis room service, TWEE keer per dag wordt je kamer schoongemaakt, 1 bemanningslid op elke 2 gasten, super de luxe gratis dineren: a la carte, etc!! Het enige grote nadeel: Levi mag het zwembad niet in! Mag alleen als kinderen zindelijk zijn, geen discussie over mogelijk en heel sneu. Gelukkig is er een goed water alternatief:
Onze suite is heerlijk. Ik schrijf dit verhaal nu op het balkon, terwijl Levi een tukje doet, Ruben cocktails aan het halen is en de room service zo gebracht wordt, wat vervelend! Vanavond hebben we gereserveerd bij een specialiteitenrestaurant. Daar moet je dan wel voor betalen, maar dan heb je over de top chique. Leek ons wel leuk, aangezien vanavond formal night is. Ruben mag zijn trouwpak weer aan en ik ga ook op chique, Levi krijgt zijn cruise overhemd met stropdas (H&M!!) aan!
Morgen komen we aan bij de Cayman eilanden. Zojuist heb ik een uur en een kwartier naar een Port & Shopping praatje zitten luisteren en ik heb me weten te overtuigen van het feit dat ik écht gek ben als ik hier geen diamanten koop. Het beste is als ik gelijk ook diamanten koop voor mijn moeder (?!), zus, schoonzus, vriendin en buurvrouw. Perfecte Kerstcadeautjes. Althans, zo raden ze het me aan. Kortom, de avonturen zijn nog niet ten einde. Rest me jullie een plaatje te laten zien van het uitzicht vanuit de futuristische liften hier:
Black Friday
Hey Allen,
Wellicht zijn jullie bekend met het feit dat ik doorgaans, in tegenstelling tot Lieke, 's ochtends vaak mijn bed niet ben uit te branden. Het meest tekenende voorbeeld hiervan is toch wel een eerdere USA vakantie waarbij Lieke, Tim en Renske om 05:00 uur hun bed uitkwamen voor een, naar horen zeggen, prachtige zonsopkomst in Bryce Canyon, waarbij ik meer waarde hechte aan uitslapen.......
Echter, een fijn Thanksgiving diner gisteren, vroeg het bedje in en toch ondertussen al enige ervaring met weinig slaap(Nee, niet Levi...... Lieke's restless leg syndrom) dedenmij besluiten om voor jullie vast te leggen wat Black Friday nu is.
Black Friday is de dag (nacht?) na Thanksgiving, een feestdag waar gevierd wordt datde eerste pelgrims uit Engeland, op sterven na dood van de honger enin een onbekend land, gered werden door deindianen die hun trakteerden op Original grandma's oven roastedTurkey met cranberry saus, Bourbon glazed ham, mashed potatoes en in ons geval ook nog mahi mahi filet, thandoori chicken en cheesecake. De pelgrims toonden zich van hun beste kant en extegreerden volledig in de daaropvolgende eeuwen tot het huidige volk van de USA.
Het feestmaal is 's middags, de indianen vieren het volgens mij niet meer
. Black Friday start 04:00 uur de dag erop.Officieel is Black Friday de start van the 'Holiday Season', van de Coca Cola reclame zeg maar. Wie het heeft verzonnen moet goed gek geweest zijn maar ondertussen doet het hele land er aan mee. Om 04:00 uur gaan alle winkels open enworden er gigantische kortingen gegeven op zo een beetje alles. Laptops, Kleding, Schoenen, TV's, Juwelen...... alles. Waarom het Black Friday heet, op zo een heugelijke dag? Geen idee, dat weten ze hier ook niet.Ik vermoed dat het te maken heeft met de zwarte cijfers (traditioneel maakt of breekt Black Friday de jaaromzet van de grotere ketens), dat het zwart ziet van de mensen of de hoeveelheid gekleurd winkelpersoneel dat je op je wenken helpt. Wellicht alledrie.
Hoe dan ook, ik besloot dus vroeg te slapen en op tijd mijn bed uit te komen. Wekker op 03:30. De wekker ging op tijd, ik zette hem om 03:32 uit op advies van Lieke, viel om 03:33 in een lichte slaap, werd om 03:46 wakker gemaakt door Lieke dat ik moest gaan shoppen en vertrok zachtjes om 03:54 richting auto. Lieke sliep weer.
Bij deze hebben jullie al door dat er een groot gebrek aan foto's bij dit verhaal is (geen pelgrims, geen turkey, geen lieke om 03:46). Ik heb ook niet veel beeldmateriaal kunnen schieten behalve het initiele bewijs:
De klok van de auto dus.
Waarom dit gebrek aan beeld (naast de censuratie van de 03:46 foto)? Ach ja, de moslimlook? Ik had me niet geschoren..... hoe dan ook na het schieten van deze foto:
Werd ik door een van de talloze bewakers aangesproken dat foto's maken verboden was (?) Gek land.
Op de foto ziet het er nog leeg uit maar geloof mij, ik was niet de enige idioot vanochtend....wel een van de eerste idiotenmaar je weet: 'Who's the bigger fool -- the fool, or the fool who follows him?'
Ik liep dus met een groep oudere dames en tieners de Mall in op weg naar Macy's. Naast mijn nieuwsgierigheid was het ook pure noodzaak: Ik had nog geen casual Loveboat kleding voor de cruise, en na de deceptieaangaande de genoemde kledingtijdens onze vorige dag shoppen (in eerste instantie voor mij, maar al snel voor Levi) was vandaag de laatste kans op succes richting captain's table.
Om 05:00 uur had ik wat broeken bij elkaar en besloot ik mijn extreme behoefte aan caffeine te bevredigen door bij STARBUCKS COFFEE (tm)een half uur in de rij te gaan staan. Ondertussen was Black Friday dan losgebarsten. Schijnbaar gaan de meeste winkels om 06:00 uur open maar bij veel winkels stonden al rijen van 100 man (in Florida, dus: legale mexicanen, illegale mexicanen, geintegreerde mexicanen, poldermodel mexicanen en nog wat originele inwoners) te wachten om een uur later naar binnen te mogen gaan.
Wat een gekte! Winkels werden in een uurtje leeggeplukt, winkelbediendenraakten overspannen, Verizon had nog steeds geen Iphoney of Ipad versleten en ik was al twee keer bij de ATM geweest.
Qua kleding ben ik geslaagd (Levi's spijkerbroeken voor 33 dollar per stuk!, Sneakers van Lacoste voor 60 dollar en nog veel meer tegen een fractie van de prijs in NL), de ervaring was tof, datde bevolking leidt aan rusteloze gekte is wederom bewezen. De mensen hier weten gewoon van gekkigheid niet meer wat ze moeten doen, .... 04:00 de mall in bij het gejengel van jingle bells....... massaal. Daarnaast is tot nu toe ook weer bewezen wat een vriendelijke en behulpzame mensen hier wonen. Iedereen is aardig, respectvol, geeft je voorrang als je met een kind wilt oversteken op een parking lot (ook al is er geen zebrapad) neemt de tijd om je oprecht met interesse en liefdete bedienen in een restaurant en ze vinden Levi helemaal geweldig.
'S middags nog even proberen te slapen, maar dat gaat toch niet bij dit mooie weer en een spetterende Levi. Nog even lekker geluncht bij een tapasrestaurantje en nu begint het hier avond te worden.
Morgen op naar de volgende etappe: de Cruise. We hebben er zin in en snappen nu al niet hoe alle bagage inclusief de hier extra aangeschafde koffer in de hut moeten passen!
Yes, we zijn al aardig bezig 'Living the American dream' !
Het is hier dol-fijn!
Velen van jullie hebben je afgevraagd of Levi soms alleen de genen van zijn vader heeft. Het tegendeel wordt deze vakantie bewezen, want Levi is echt een waterrat eerste klas! Vanmorgen hield hij het nog langer uit dan zijn eigen moeder, heerlijk! Hij is net een DOLFIJNTJE wat door het water vliegt en al dat getrappel krijgt nu ineens een functie. Iedereen maar roepen dat kinderen zoveel leren op vakantie en dat Levi waarschijnlijk gaat kruipen of zitten: het zou ons niks verbazen als meneer leert zwemmen!
Hier een foto van hoe blij hij is als hij uit het zwembad komt!
De laatste twee dagen hebben we ons dus prima vermaakt bij het zwembad, Levi slaapt ook heerlijk op een ligbed in de schaduw, wat een luxe voor ons! Gisteren zijn we even naar de Mall hier in de buurt geweest en vandaag hebben we 's middags na het zwemmen goed geshopt in de outlet, wat een feest! Echt niet normaal die prijzen, we waren niet meer te stoppen! Het meest grappige van allemaal: voor 2,99 dollar (dat is dus nóg minder in euros) een carnavalspakje voor Levi, jullie krijgen alvast de sneak preview voor maart 2011:
hahahaha!
Tja, het gaat heel veel over Levi he? De cliché's zijn in dit geval waar: als hij blij is, zijn wij blij! Ineens hoeven we niet meer zoveel op een dag als anders en zijn we lekker relaxed met z'n drieën.
Morgen is het thanksgiving, kijken of we ergens Turkey kunnen scoren. Vrijdag alweer onze laatste dag hier in Naples, want zaterdag gaan we terug naar Miami om aan boord van de boot te gaan. Wat gaat het snel en het is hier zo lekker dat je hier wel een half jaar wil blijven!!
Tot snel!
Boeien?
Levi heeft ontzettend goed geslapen! Hij ging om 20 uur naar bed en wij om 21 uur en om half 6 meldde hij zich pas (dat is dus 11.30 uur in Nederland)!! Wij waren uitgerust en hebben lekker in bed met z'n drieën liggen wakker worden. Toen naar de supermarkt gelopen, waar ze ons raar aankeken omdat we met boodschappen gingen lopen!! Ha ha, gekke Amerikanen met hun auto's!
Na het ontbijt op ons balkon (o wat houden we van de zomer!) gingen we naar het zwembad, waar Levi voor het eerst een zwembad inging!
Hij heeft het uitgegild van de pret en vond het heerlijk in zijn zwembroekie, dus papa en mama waren ook blij. Daarna bleek dat hij prima buiten kan slapen, we hebben hier van die cabanas, dus we hoefde niet eens naar 'huis' voor het middagslaapje.
Gewoon op het ligbed 2 uur liggen tukken. Daarna was meneer weer eens zo spraakzaam als altijd. ba, ba, ba en toen keek hij mama aan en hij zei serieus: boeien! Mama kwam niet meer bij!!
Lekker wezen wandelen door Naples. Een leuk rijk, mooi dorpje met restaurantjes waar je buiten kan eten, uitzonderlijk in 'airco-Amerika', maar heel fijn! Lekker op een terras gezeten en nu weer thuis, waar we straks lekker steak gaan braden!
Morgen gaan we of naar zee of naar de Mall, to be continued....